Μεγάλωσε σε ένα σπίτι «γεμάτο ερεθίσματα» και στα 15 της τριγυρνούσε με τον αδερφό της στην Αθήνα για να εντοπίσουν τα … κουδούνια των αγαπημένων της συγγραφέων. Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και με μεταπτυχιακές σπουδές στην αρχαία ελληνική τραγωδία στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, ανακάλυψε από πολύ νωρίς στο γράψιμο τον πιο απλό τρόπο αντίστασης σε ό, τι την πίεζε. «Μ’ ένα χαρτί και ένα μολύβι μπορούσα να δημιουργήσω έναν κόσμο». Ανάμεσα σε δύο πόλεις (Αθήνα – Γλασκώβη) στράφηκε στην ποίηση αυθόρμητα για να διασώσει το ακαριαίο. Έτσι προέκυψαν αρχικά δύο ποιητικές συλλογές («Πιο γρήγορα απ’ το φως», «Ποια μέρα λείπει», εκδ. Κέδρος).
Όταν ολοκλήρωσε τη διατριβή της με θέμα το νόστο στην αρχαία ελληνική τραγωδία επέστρεψε στην Ελλάδα για να βιώσει το δικό της νόστο και να τον μεταγράψει στο «Φθονόμετρο», μια θεατρική εκδοχή μιας ραδιοφωνικής ακρόασης. Ο Βλαντιμίρ επανέρχεται σε κάθε της συλλογή. Είναι ένας καλός κλέφτης που δε φοβάται να χρεοκοπήσει από όνειρα. «Ύστερα ερήμην μου άρχισαν να με καταδιώκουν νέες μορφές, η Τατιάνα που μετακόμισε στη Μόσχα, η κόρη του ρεμπέτη και ο Ίκαρος πριν την πτώση του. Τα ποιήματα γράφτηκαν σε διαφορετικές περιόδους χωρίς κάποιο συγκεκριμένο θέμα στο μυαλό μου. Στην πορεία συνειδητοποίησα ότι είχα αρχίσει να αναδημιουργώ την πόλη στην οποία ζω και με την αίσθηση του ανήκειν αλλά και με μια αποστασιοποίηση που δημιουργήθηκε μέσα από τον διχασμό της πραγματικότητας και της φαντασίας, του παλιού και του καινούριου. Αν τελικά η ποίηση γράφεται ως αναζήτηση της αλήθειας, το βιβλίο μου «Τ’ αστέρια πάνε στη σειρά», τώρα που υπάρχει, ολοκληρώθηκε μόλις απεικόνισα μια δική μου προσπάθεια να κερδίσω αυτό το ελάχιστο του ουρανού που στη ζωή μεταφράζεται ως πράξη αγάπης. Τα όνειρα έγιναν γρήγορα αστέρια. Βρέθηκε ο τίτλος. Βρέθηκε ο άγιος αναγνώστης κι από εκεί πάλι η ίδια αγωνία για εκείνο που μπορεί να γίνει ‘η αιωνιότητα σε μια στιγμή’.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου